چه بنويسم 

چه بگويم که لايق چشمان زيبايت باشد

دستانت به لطافت گل هاي بهاريست

قلبت مثل درياي صاف و آبي

روي ماهت مثل مهتابي که

خود را در قلب آسمان , در دل شب جاي داده است

 ستاره من بدرخش که تک ستاره قلب من هستي

 فداي آن اشک هايت

 که همچون مرواريدي روي گونه هايت ملغزيد

اي تنهاترين گل عشق ,

اي پروانه ي احساس من

برايت آواز عشق را مي خوانم

اي همدم شب هاي سرد من

 طنين صدایت هنوز در گوشم خود نمايي مي کند

اي بهانه ي زندگي من

برايم تا ابد بمان

که با تپش قلب گرمت زنده ام

راست گفتند که دوست شعر بهشت است