لاله    داغدیده   را   مانم                           کشت آفت رسیده  را مانم
دست تقدیرازتو دورم کرد                         گل از شاخ  چیده را  مانم
نتوان بر گرفتنم  از  خاک                        اشک ازرخ چکیده را مانم
پیش خوبانم اعتباری نیست                       جنس ارزان خریده را مانم
برق آفت درانتظارمن است                       سبزه   نو  دمیده   را  مانم
تو غزال   رمیده  را  مانی                        من  کمان  خمیده  را  مانم
بمن  افتادگی  صفا  بخشید                          سایه    آرمیده   را   مانم
در نهادم سیاهکاری نیست                        پرتو افشان سپیده  را  مانم
گفتمش ای پری کرامانی ؟                          گفت : بخت رمیده را مانم
دلم ازداغ او گداخت رهی                            لاله   داغدیده   را    مانم