نقطه ی پیوند
کوچه ها خالی ولی پر شورند
نبض احساس و تپش گرمست هنوز
می تپد تا شاید
زندگی رنگ اثر را یابد
و صداقت به زمین مهر سجودت بزند
رنگ نیت به سلام
واژه ی
تکرار غروب غمبار سکوت است هنوز
کوله بار آسمان می افتد
می رسد تا به زمین
نبض تکرار صدا نورانیست
خوب می دانم رنگ ترس
پوچ و تو خالیست
ولی افسوس که این واژه ی( پوچ)
نقطه ای شش دارد
آسمان می فهمد
که چه می گویم من
گرچه (ما) نقطه نداریم ولی
عاطفه
نقطه ی پیوند( من و توست )
و تو هم با ور کن