هله رفتيم وكراني ز وصالت برديم رو از اينجا بجهاني دگري آورديم
دوست يك جام پر از زهر چو آورد به پيش زهر چون از كف او بود بشادي خورديم
گفت خوش باش كه بخشيم دو صدجام دگر ماكسي را زگزافه زكجا آورديم
گفت اي جان چو توئي از كف ماجان خواهد گر درين داوبه پيچم بيقين نامرديم
ما نهاليم بروئيم اگر در خاكيم شاه با ماست چه باكست اگر رخ زرديم
ز درون بر فلكيم وز برون زير زمين بصفت زنده شديم ار چه بصورت مرديم
چونكه درمان جهان طالب دردست وسقم ماز درمان ببريديم حريف درديم
جان چون آئينه صافست وبروتن گردست حسن با ما بنمايد چو بريز گرديم
اين دو خانه است ودو منزل بيقين ملك دلست خدمت او كن و شوشاد كه خدمت كرديم
چون بيامد رخ تو بر فرش دل شاهم چون بيامد قدحت صاف شويم اردرديم
مي دهنده چو توئي فخر همه مستانيم پرورنده چو توئي زفت شويم از خرديم
هين بترجيع بگو شرح زبان مردان گر نگوئي بزبان شرح كنش از ره جان
