وا فريادا ز عشق وا فريادا

کارم بيکي طرفه نگار افتادا

گر داد من شکسته دادا دادا

ور نه من و عشق هر چه بادا بادا

گفتم صنما لاله رخا دلدارا

در خواب نماي چهره باري يارا

گفتا که روي به خواب بي ما وانگه

خواهي که دگر به خواب بيني ما را

در کعبه اگر دل سوي غيرست ترا

طاعت همه فسق و کعبه ديرست ترا

ور دل به خدا و ساکن ميکده‌اي

مي نوش که عاقبت بخيرست ترا

وصل تو کجا و من مهجور کجا

دردانه کجا حوصله مور کجا

هر چند ز سوختن ندارم باکي

پروانه کجا و آتش طور کجا

تا درد رسيد چشم خونخوار ترا

خواهم که کشد جان من آزار ترا

يا رب که ز چشم زخم دوران هرگز

دردي نرسد نرگس بيمار ترا